Sculptuur Station 's-Hertogenbosch

De gevel van het station van 's-Hertogenbosch wordt beheerst door de licht-animatie uit 1998 van Titia Ex.
Het werk is uitgevoerd in neon op een ondergrond van handgemaakt oranje en blauw glas. Het is 22 meter lang en 7 meter hoog.
Overdag is het vooral een lichtvoetig en sprookjesachtig beeld dat je ondergaat als metafoor voor het reizen, voor vertrek en aankomst, voor het verlangen naar den vreemde of heimwee naar huis. Bij het licht van overdag is het werk ook nog semi-transparant en kun je vanuit het station de diffuse stad inkijken, een tastbare wereld waar je iets te doen hebt dat concreet en alledaags is. De sculptuur geeft aanleiding tot een vrolijke of melancholieke bezinning op wat je te doen staat. 's Avonds is het werk totaal anders van karakter. Dan is de licht-animatie een mythologische wereld en zijn de beurtelings oplichtend figuren die zich om een ellips bewegen nieuwe sterrenbeelden van een onbekende dierenriem. Ieder element dat die blauwe draadfiguren bij zich dragen zijn even zovele symbolen voor hoe je door het leven reist. Nu gaat het niet meer om het overbruggen van afstanden, maar over het leggen van contact.
Werpt het beeld je overdag nog op jezelf terug, 's avond en 's nachts, als het gevoel van verlatenheid en eenzaamheid veel groter kan zijn, is deze sculptuur een onmiskenbaar baken. Je vangt het signaal op, dat van heel ver kan komen. Je bent niet alleen, je bestaat bij de aanwezigheid van het ongekende dat Titia Ex kenbaar maakt.

text: Alex de Vries